S: No | Ministry | Cabinet Minister | Mos (Ind Charge) | MoS |
1 | Personnel, Public Grievences & Pension | Narendra Modi | Jitendra Singh | |
2 | Department of Atomic Energy & Space | Narendra Modi | Jitendra Singh | |
5 | Ministry of Home Affairs | Rajnath Singh | Kiren Rijiju | |
6 | Ministry of External Affairs & Overseas Indian Affairs | Sushma Swaraj | Gen (Rtd) V K Singh | |
7 | Ministry of Finance and Corporate Affairs | Arun Jaitley | Nirmala Sitaraman | |
8 | Ministry of Defence | Arun Jaitley | Inderjit Singh | |
9 | Ministry of Information Technology and Communication (Telecom) | Ravishankar Prasad | ||
10 | Ministry of Law and Justice | Ravishankar Prasad | ||
11 | Ministry of Human Resource Development | Smriti Irani | ||
12 | Ministry of Urban Development and Housing | M Venkaiah Naidu | ||
13 | Ministry of Parliamentary Affairs | M Venkaiah Naidu | Prakash Javadekar | |
14 | Ministry of Surface Transport & Shipping | Nitin Gadkari | Krishan Pa | |
15 | Ministry of Railways | Sadananda Gowda | Manoj Sinha | |
16 | Ministry of Civil Aviation | Ashok Gajapathi Raju | G M Siddeshwara | |
17 | Ministry of Water Resources, Rivers and Ganga cleaning project | Uma Bharathi | Santosh Kumar Gangwar | |
18 | Ministry of Rural Development, Drinking water and sanitation | Gopinath Munde | Upendra Kushwaha | |
19 | Ministry of Food & Public Distribution, Consumer Affairs | Ram Vilas Paswan | Raosaheb Dadarao Danve | |
20 | Food processing industries | Harsimrat Kaur Badal | Sanjeev Kumar Balyan | |
21 | Chemicals and fertilizers | Anant Kumar | Nihalchand | |
22 | Ministry of Health and family welfare | Dr. Harshavardhan | ||
23 | Heavy industries and public enterprises | Anant Geete | Pon. Radhakrishnan | |
24 | Micro, small and medium enterprises | Kalraj Mishra | ||
25 | Mines, steel, labour and employment | Narendra Singh Tomar | Vishnu Deo Sai | |
26 | Ministry of Agriculture | Radha Mohan Singh | Sanjeev Kumar Balyan | |
27 | Ministry of Social justice and empowerment | Thaawar Chand Gehlot | Sudarshan Bhagat | |
28 | Ministry of Tribal affairs | Jual Oram | Mansukhbhai Vasava | |
29 | Ministry of Minority affairs | Najma A Heptulla | ||
30 | Ministry of Women and child development | Maneka Gandhi | ||
31 | Development of Northeastern region | Gen (Rtd) V K Singh | ||
32 | Planning, Statistics & Programme Implementation | Inderjit Singh | ||
33 | Ministry of Textiles | Santosh Kumar Gangwar | ||
34 | Ministry of Information & Broadcasting | Prakash Javadekar | ||
35 | Ministry of Environment, Forests and Climate change | Prakash Javadekar | ||
36 | Skill development, entrepreneurship, youth affairs and sports | Sarbananda Sonowal | ||
37 | Science & Technology, Earth Sciences | Jitendra Singh | ||
38 | Ministry of Commerce and Industry | Nirmala Sitaraman | ||
39 | Ministry of Petroleum and natural gas | Dharmendra Pradhan | ||
40 | Ministry of Culture and Tourism | Shripad Yesso Naik |
Tuesday, May 27, 2014
ModiCabinet - know your ministers!
Saturday, August 27, 2011
My Sunshine Poem
Walking down the Rivulet road
My heart was going your way
The squirrels were singing to the woad
But I had nothing to say
The daisies were dancing there
Though none bothered to care
On sight of it, I thought of you
My lovely charming flower!
Look at you my angel thing
Let the poet in me survive...
Your smile is so bewitching
That makes my day alive
Open your eyes, let the darkness fade
Drive away the rain
Bring back luck through an escapade
Oh my beautiful sunshine!
My heart was going your way
The squirrels were singing to the woad
But I had nothing to say
The daisies were dancing there
Though none bothered to care
On sight of it, I thought of you
My lovely charming flower!
Look at you my angel thing
Let the poet in me survive...
Your smile is so bewitching
That makes my day alive
Open your eyes, let the darkness fade
Drive away the rain
Bring back luck through an escapade
Oh my beautiful sunshine!
Sunday, February 6, 2011
நீண்ட பயணமும் ஒரு நிழற்சாலையும்!
வெவ்வேறான நமது பயணங்களில்
நாம் இணைந்து கடக்கும் இந்த நிழற்சாலை
இன்னும் கொஞ்சம் நீண்டால் என்ன?
முக்கால் உண்மையாய் மீதம் போலியாய்
தொடர்கிறேன் நான்
என்னுள் நிஜத்தை மட்டும் ப்ரதிபலிக்கும்
நிலைக்கண்ணாடி நீ
இளகிக் கரையும்,
பொய்மையில் உறைந்த இதயம்,
உன் உண்மையின் வெப்பத்தில்.
பாசம் பரிவு அக்கறை தோழமை...
அதனினும் உன்னதம்,
நீ நிஜம்!
அரிதாரம் சூடாத உன் பேச்சின் பற்றுதலில்..
அதிகாரமான அன்பில், அரவணைப்பில்
வேகம் கூட்டித் நகர்கின்றது என் யாத்திரை
இந்தச் சாலைக் கடக்கப்படும் -
உன் துணையோடு!
தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கும் என் முடிவறியா யாத்திரை...
மீண்டும் ஒரு நிழற்சாலைக் கடந்தபடி..
என் பயணம் மீண்டும் தளரக்கூடும்!
என் தனிமை என்னைத் தின்னக்கூடும்!
உண்டு உயிர்த்து உறங்கி நடந்து
விழித்து களைத்த பொழுதுகளெல்லாம்
நிஜங்களைத் தேடி அலையக்கூடும்..
அன்றும் உன்னை நினைத்துக் கொள்வேன்
என் விழிகளைக் கொஞ்சம் நனைத்துக் கொள்வேன்
நாம் இணைந்து கடக்கும் இந்த நிழற்சாலை
இன்னும் கொஞ்சம் நீண்டால் என்ன?
முக்கால் உண்மையாய் மீதம் போலியாய்
தொடர்கிறேன் நான்
என்னுள் நிஜத்தை மட்டும் ப்ரதிபலிக்கும்
நிலைக்கண்ணாடி நீ
இளகிக் கரையும்,
பொய்மையில் உறைந்த இதயம்,
உன் உண்மையின் வெப்பத்தில்.
பாசம் பரிவு அக்கறை தோழமை...
அதனினும் உன்னதம்,
நீ நிஜம்!
அரிதாரம் சூடாத உன் பேச்சின் பற்றுதலில்..
அதிகாரமான அன்பில், அரவணைப்பில்
வேகம் கூட்டித் நகர்கின்றது என் யாத்திரை
இந்தச் சாலைக் கடக்கப்படும் -
உன் துணையோடு!
தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கும் என் முடிவறியா யாத்திரை...
மீண்டும் ஒரு நிழற்சாலைக் கடந்தபடி..
என் பயணம் மீண்டும் தளரக்கூடும்!
என் தனிமை என்னைத் தின்னக்கூடும்!
உண்டு உயிர்த்து உறங்கி நடந்து
விழித்து களைத்த பொழுதுகளெல்லாம்
நிஜங்களைத் தேடி அலையக்கூடும்..
அன்றும் உன்னை நினைத்துக் கொள்வேன்
என் விழிகளைக் கொஞ்சம் நனைத்துக் கொள்வேன்
Monday, December 6, 2010
A Signed Minor is called a Co-factor :-)
நீ ரத்தினங்களின் சிற்றணிக்கோவை!
நீலக் கண்களும்,
மாணிக்க இதழ்களும்..
முத்து பற்களும்
புஷ்பராக விரல்களும்...
நீ ரத்தினங்களின் சிற்றணிக்கோவை!
நீ திங்கள் துண்டம்
பாவைச் சூரியன்...
என் இரண்டாம் உயிர்வளி ஆதலால்
என் உய்விற்க்கு இணைக்காரணி...
என் வாழ்க்கை வளவரையின்
தொலைத் தொடுகோடு!
நீலக் கண்களும்,
மாணிக்க இதழ்களும்..
முத்து பற்களும்
புஷ்பராக விரல்களும்...
நீ ரத்தினங்களின் சிற்றணிக்கோவை!
நீ திங்கள் துண்டம்
பாவைச் சூரியன்...
என் இரண்டாம் உயிர்வளி ஆதலால்
என் உய்விற்க்கு இணைக்காரணி...
என் வாழ்க்கை வளவரையின்
தொலைத் தொடுகோடு!
Saturday, December 4, 2010
My Fair Lady - The girl of my dreams!
In her beautiful thoughts I am lost and found
My dreams for her leaps no bound
I fly in the sky leaving the ground
When my fair lady just hangs around!
In her lovely lit up little smile
My joy extends a thousand mile
As she calls me up in my late night hours
I feel like drenched in fresh spring showers
Daisy Dragon Daffodil
Chilly Lily Daredevil
Everytime I hear her name so sweet
My pounding red heart skips a beat!
Let me be clever...
Love? No never
It's John Keats fever..
"A thing of beauty is a joy forever... "
My dreams for her leaps no bound
I fly in the sky leaving the ground
When my fair lady just hangs around!
In her lovely lit up little smile
My joy extends a thousand mile
As she calls me up in my late night hours
I feel like drenched in fresh spring showers
Daisy Dragon Daffodil
Chilly Lily Daredevil
Everytime I hear her name so sweet
My pounding red heart skips a beat!
Let me be clever...
Love? No never
It's John Keats fever..
"A thing of beauty is a joy forever... "
Monday, November 15, 2010
நண்பர்கள் 2
சேஷு கடல் கடந்து சென்று இரண்டு ஆண்டுகள் ஓடி விட்டது. இந்த முறை அவன் விடுப்புக்கு வந்த போதும் என்னைக் காண வரவில்லை. மூன்று நான்கு முறை அலைபேஸியில் தொடர்பு கொண்டான் அவ்வளவுதான்.
"Ramu has lost trust in you... do you know that?" .. கேட்டது சேஷு
I have known this much before he did. நான் அமைதியாக இருந்தேன்...
அவனுக்கு ப்ரச்சனைனு தெரியுமில்ல... help பண்ணலாமே...கோபமாகக் கேட்டான் சேஷு...
நான் மீண்டும் அமைதியாக இருந்தேன்...
"நீ எப்படி இருக்க?" ... இது நான்...
"I am doing great as usual... எனக்கென்ன... " சடாரென்று வந்தது அவன் பதில்...
அவனிடம் எனக்கு பிடித்த ஒன்று...சில நேரம் அலுத்துக்கொண்டாலும் பெரும்பாலும் தனக்குக் கிட்டியதை வைத்து அமைதிப் பட்டுக் கொள்பவன்... வேறொருவரின் இருப்புகளைக் கண்டு பொறாமைக் கொள்ளாதவன். தன் வாழ்க்கை தன் பயணம் தனி என்பதை உணர்ந்து தன் இலக்குகளையும் இலக்கணங்களையும் வகுத்துக் கொள்பவன்..
அன்று எங்களுக்குத் தெரிந்த எல்லோரைப் பற்றியும் பேசினான்...
நான் சிலருக்கு உதவ முற்படவில்லை என்று குற்றம் சொன்னான்...
என் கவலை அவனுக்குத் தெரியாது..
அவனுடைய சில ப்ரச்சனைகளையும் பேசினான்...
வேலை பிடிக்கவில்லை என்பதுத் தொடங்கி, ஒரு பெண்ணைக் காதலிக்க முடியவில்லை என்பது வரை சின்ன சின்னப் புகார்கள். ஒரு நண்பனாக நான் என் கடமைத் தவரி விட்டதாகச் சொன்னான்.
பின் தானே அவைகளை பார்த்துக் கொள்வதாகவும்.. என் உதவி தேவை இல்லை என்றும் சொன்னான்..
"I have to seek favor from you... எல்லாம் என் விதி... " என்று நொந்துக் கொண்டான்...
"You guys lack the intelligence to differentiate between what's destiny and Freewill. That's your problem" என்றேன் நான்...
"I hate you ... " என்று இணைப்பைத் துண்டித்து விட்டான்...
"Get Lost! I have my priorities too... " என்று நானும் இருந்து விட்டேன்...
ஆனலும் மனசு கேட்கவில்லை... கொள்ளிடக்கரையின் குளிர் காற்றில் தூரத்து வெள்ளைக் கோபுரத்தை வெரித்து பார்த்தப் படி யோசித்துக் கொண்டே இதை உங்களுக்குச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன்...
"Ramu has lost trust in you... do you know that?" .. கேட்டது சேஷு
I have known this much before he did. நான் அமைதியாக இருந்தேன்...
அவனுக்கு ப்ரச்சனைனு தெரியுமில்ல... help பண்ணலாமே...கோபமாகக் கேட்டான் சேஷு...
நான் மீண்டும் அமைதியாக இருந்தேன்...
"நீ எப்படி இருக்க?" ... இது நான்...
"I am doing great as usual... எனக்கென்ன... " சடாரென்று வந்தது அவன் பதில்...
அவனிடம் எனக்கு பிடித்த ஒன்று...சில நேரம் அலுத்துக்கொண்டாலும் பெரும்பாலும் தனக்குக் கிட்டியதை வைத்து அமைதிப் பட்டுக் கொள்பவன்... வேறொருவரின் இருப்புகளைக் கண்டு பொறாமைக் கொள்ளாதவன். தன் வாழ்க்கை தன் பயணம் தனி என்பதை உணர்ந்து தன் இலக்குகளையும் இலக்கணங்களையும் வகுத்துக் கொள்பவன்..
அன்று எங்களுக்குத் தெரிந்த எல்லோரைப் பற்றியும் பேசினான்...
நான் சிலருக்கு உதவ முற்படவில்லை என்று குற்றம் சொன்னான்...
என் கவலை அவனுக்குத் தெரியாது..
அவனுடைய சில ப்ரச்சனைகளையும் பேசினான்...
வேலை பிடிக்கவில்லை என்பதுத் தொடங்கி, ஒரு பெண்ணைக் காதலிக்க முடியவில்லை என்பது வரை சின்ன சின்னப் புகார்கள். ஒரு நண்பனாக நான் என் கடமைத் தவரி விட்டதாகச் சொன்னான்.
பின் தானே அவைகளை பார்த்துக் கொள்வதாகவும்.. என் உதவி தேவை இல்லை என்றும் சொன்னான்..
"I have to seek favor from you... எல்லாம் என் விதி... " என்று நொந்துக் கொண்டான்...
"You guys lack the intelligence to differentiate between what's destiny and Freewill. That's your problem" என்றேன் நான்...
"I hate you ... " என்று இணைப்பைத் துண்டித்து விட்டான்...
"Get Lost! I have my priorities too... " என்று நானும் இருந்து விட்டேன்...
ஆனலும் மனசு கேட்கவில்லை... கொள்ளிடக்கரையின் குளிர் காற்றில் தூரத்து வெள்ளைக் கோபுரத்தை வெரித்து பார்த்தப் படி யோசித்துக் கொண்டே இதை உங்களுக்குச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன்...
Tuesday, July 6, 2010
Appreciation and Positive politics!
Okay! This is not something to do with principles of management. May be it is! I don't know. May be it's a little psychology, mere perception or a total myth. May be it's personal because it relates more to my behavior, rather my character. How well do we handle personal appreciation? A few gladly accepts them. A few cherishes them but pretends. A few underplay them. A few suspect and raise their eyebrows. A very few counter them diplomatically.
I am fine with all of it. I am not really worried about how people react to to good words. As long as they acknowledge it one way or the other I am glad. But there is a little curiosity in what people really feel when someone appreciates them. Most of the people around me including myself haven't got the maturity to handle appreciation. Rather we aren't sure how to react or respond.
I am very expressive. I argue a lot. I love talking. My vocabulary has got a lot in it that's not usual. I may sound a bit odd but I believe I am mostly sensible. I chide and appreciate wholeheartedly and I can do both to the same person at the same time. After all everyone has their share of good and bad and most importantly what I like in them and don't.
This becomes extremely challenging in the work atmosphere. People tend to perceive appreciation in a different manner. It's viewed as sheer politics when I appreciate someone's talent, the only reason being they are superiors to me. Assuming that it's quite normal for people from such a heirarchial culture and business ethics to view it that way, what's more surprising is that even colleagues of my cadre and my sub-ordinates tend to get suspicious when I appreciate them. The best part being, I gain nothing out of it.
I don't bother to prove that I am being genuine in my comments whenever I appreciate someone. Coz, people who understand can never complain and people who complain will never understand. But it irks and sometimes irritates when people fail to handle and acknowledge appreciation in the right way and pretend as if they didn't rejoice it. It just leaves me with three questions.
1) Aren't people sure about themselves and their traits?
2) Are people so dumb to differentiate a false appreciation from a genuine one? or Are they just being pretentious?
3) If 1 and 2 are true, do such people really deserve an appreciation? :-)
I don't know if I should really supress my desire to express my thoughts. What can help? Your thoughts? :-)
I am fine with all of it. I am not really worried about how people react to to good words. As long as they acknowledge it one way or the other I am glad. But there is a little curiosity in what people really feel when someone appreciates them. Most of the people around me including myself haven't got the maturity to handle appreciation. Rather we aren't sure how to react or respond.
I am very expressive. I argue a lot. I love talking. My vocabulary has got a lot in it that's not usual. I may sound a bit odd but I believe I am mostly sensible. I chide and appreciate wholeheartedly and I can do both to the same person at the same time. After all everyone has their share of good and bad and most importantly what I like in them and don't.
This becomes extremely challenging in the work atmosphere. People tend to perceive appreciation in a different manner. It's viewed as sheer politics when I appreciate someone's talent, the only reason being they are superiors to me. Assuming that it's quite normal for people from such a heirarchial culture and business ethics to view it that way, what's more surprising is that even colleagues of my cadre and my sub-ordinates tend to get suspicious when I appreciate them. The best part being, I gain nothing out of it.
I don't bother to prove that I am being genuine in my comments whenever I appreciate someone. Coz, people who understand can never complain and people who complain will never understand. But it irks and sometimes irritates when people fail to handle and acknowledge appreciation in the right way and pretend as if they didn't rejoice it. It just leaves me with three questions.
1) Aren't people sure about themselves and their traits?
2) Are people so dumb to differentiate a false appreciation from a genuine one? or Are they just being pretentious?
3) If 1 and 2 are true, do such people really deserve an appreciation? :-)
I don't know if I should really supress my desire to express my thoughts. What can help? Your thoughts? :-)
Subscribe to:
Posts (Atom)